Król Dawid

powrót do kolekcji

Bombka przedstawia postać Króla Dawida i jest częścią kolekcji bombek edukacyjnych „Stary Testament”. Przeznaczona jest do powieszenia na choince lub do eksponowania na stojaku. Dawid został przedstawiony z procą, głową Goliata i lirą.

Atrybuty

Proca

Proca to narzędzie, za pomocą którego Dawid pokonał Goliata, udowadniając, że w boju najważniejsze jest wstawiennictwo Boga.

Głowa Goliata

Głowa Goliata została przez Dawida zaniesiona królowi Saulowi na znak zwycięstwa nad Filistynami.

Lira

Lira nawiązuje do muzycznego talentu Dawida.

Co pamiętamy z życia króla Dawida:

Dawid był najmłodszym z ośmiu braci i nikt nie spodziewał się po nim wielkich czynów. Zajmował się wypasem owiec oraz grą na lirze.
Bóg powołał go do swojej służby w widzeniu zesłanym na proroka Samuela, który namaścił go na króla.
Pierwszym wyczynem Dawida na polu walki było zabicie potężnego Filistyna Goliata za pomocą zwykłej procy.
Dawid został ulubieńcem króla Saula z powodu swoich umiejętności wojskowych i muzycznych.
Saul zaczął obawiać się Dawida, gdy pokochał go lud i żołnierze.
Dawid został królem Izraela po śmierci Saula.
Odnosił sukcesy na polu walki, dokonywał spektakularnych podbojów; był uwielbiany przez lud.
Miał liczne żony i potomstwo.
Zgrzeszył, uwodząc żonę swojego podwładnego, za co został ukarany śmiercią pierwszego zrodzonego z tego związku dziecka.
Był ojcem Salomona, który zapisał się w dziejach jako mądry i sprawiedliwy władca.
Królowi Dawidowi przypisuje się autorstwo 73 biblijnych Psalmów.

Charakterystyka postaci

Dawid, późniejszy król, urodził się w Betlejem jako ósmy, najmłodszy, syn Jessego. Do jego głównych zadań należało wypasanie owiec. Czas umilał sobie grą na lirze i prawdopodobnie na flecie.

Imię Dawid oznacza „umiłowany”.

Król Dawid przedstawiony został w stroju pasterskim, na pamiątkę jego pierwotnego zajęcia i statusu społecznego.

W roku liturgicznym wielokrotnie odczytuje się fragmenty Pisma Świętego dotyczące króla Dawida, jednak za dzień poświęcony mu w szczególności uznaje się 29. grudnia.

Z uwagi na swoje zdolności i zamiłowania, Dawid jest patronem muzyków, śpiewaków i poetów.

Co Pismo mówi nam o Królu Dawidzie:

Bóg przekazał prorokowi Samuelowi, aby to właśnie Dawida namaścił na przyszłego króla Izraela: I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: «Nie ich wybrał Pan». Samuel więc zapytał Jessego: «Czy to już wszyscy młodzieńcy?» Odrzekł: «Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce». Samuel powiedział do Jessego: «Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie». Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. Pan rzekł: «Wstań i namaść go, to ten». Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Od tego dnia duch Pański opanował Dawida. [1Sm 16, 10-13].

Dawid pokonał potężnego Goliata wyłącznie za pomocą procy: Potem sięgnął Dawid do torby pasterskiej i wyjąwszy z niej kamień, wyrzucił go z procy, trafiając Filistyna w czoło, tak że kamień utkwił w czole, i Filistyn upadł twarzą na ziemię. Tak to Dawid odniósł zwycięstwo nad Filistynem procą i kamieniem; trafił Filistyna i zabił go, nie mając w ręku miecza. [1Sm 17, 49-50].

Początkowo król Saul cenił zdolności Dawida, potem jednak zaczął obawiać się jego rosnącej pozycji: Powodziło się Dawidowi we wszystkich przedsięwzięciach: Pan był z nim. Saul, widząc, że mu się dobrze powodzi, drżał przed nim. Cały zaś Izrael i Juda miłowali Dawida, wyprawiał się bowiem i powracał na ich oczach. [1Sm 18, 14-16].

Po śmierci Saula to Dawid zajął jego miejsce: Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem. [2Sm 5,3].

Muzyka grała bardzo ważną rolę w życiu Dawida: Tak Dawid, jak i cały dom Izraela tańczyli przed Panem z całym zapałem przy dźwiękach pieśni i gry na cytrach, harfach, bębnach, grzechotkach i cymbałach. [2Sm 6,5].

Dawid cieszył się łaską Boga, ale nie był bezkarny: «Pan odpuszcza ci też twój grzech – nie umrzesz, lecz dlatego, że przez ten czyn bardzo wzgardziłeś Panem, syn, który ci się urodzi, na pewno umrze» [2Sm 12, 13-14]

Dawid jest autorem co najmniej 73 Psalmów: Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć. [Ps 23, 1-2]