Mojżesz

powrót do kolekcji

Bombka przedstawia postać Mojżesza i jest częścią kolekcji bombek edukacyjnych „Stary Testament”. Przeznaczona jest do powieszenia na choince lub do eksponowania na stojaku.
Mojżesz został przedstawiony z tablicami Dekalogu, laską i wężem.

Atrybuty

Tablice dekalogu

Tablice Dekalogu, zawierające Dziesięcioro Przykazań, otrzymał Mojżesz od samego Boga na górze Synaj.

Laska

Laska była narzędziem, za pomocą którego Mojżesz dokonywał cudów. Zmieniała się w węża, powodowała rozstąpienie się Morza Czerwonego czy wytryśnięcie wody ze skały.

Wąż

Wąż symbolizuje nieposłuszeństwo Izraela, które zostało ukarane między innymi plagą węży i oddalone poprzez sporządzenie miedzianej figury węża przez Mojżesza.

Co pamiętamy z życia Mojżesza:

Aby uratować go przed śmiercią, matka włożyła go do kosza i powierzyła wodom Nilu, skąd dziecko wydobyła córka faraona.
Pomimo że wychowywał się w królewskim rodzie, musiał uciekać z domu po tym, jak zabił Egipcjanina znęcającego się nad Hebrajczykiem.
Bóg objawił mu się w postaci płonącego krzewu i powołał go do wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu.
Mojżesz domagał się uwolnienia swoich współbraci, zsyłając na Egipt dziesięć plag.
Ściganych przez faraona Izraelitów, przeprowadził przez Morze Czerwone, które za jego sprawą rozstąpiło się.
Przez czterdzieści lat wędrował ze swoim ludem przez pustynię.
Otrzymał od Boga Dziesięcioro Przykazań i umieścił je w Arce Przymierza.
Wielokrotnie wstawiał się za niewdzięcznymi Izraelitami, oddalając od nich boży gniew.
Był autorem pierwszego obszernego zbioru praw dla Hebrajczyków.
Doprowadził swój lud do Ziemi Obiecanej, ale sam zmarł, zanim zdołał do niej wejść.

Charakterystyka postaci

Imię Mojżesz oznacza najprawdopodobniej „Ocalony z wody” i odnosi się do historii wydobycia go z Nilu przez córkę faraona. Kościół katolicki wielokrotnie przywołuje postać Mojżesza podczas Liturgii Słowa w ciągu całego roku.

Bój objawił się Mojżeszowi jako krzak gorejący i polecił mu wyprowadzenie Izraelitów z Egiptu do Ziemi Obiecanej.

Mojżesz dysponował w tym celu dziesięcioma plagami, które kolejno zsyłał na Egipt, lecz dopiero po ostatniej – śmierci pierworodnych – faraon zgodził się wypuścić Hebrajczyków.
Władca szybko pożałował swojej decyzji i nakazał pościg. Wówczas to Mojżesz przeprowadził swój lud przez wody Morza Czerwonego, które rozstąpiły się przez Izraelczykami, ale potopiły Egipcjan.
Pomimo licznych cudów, jak zsyłanie manny z nieba i pozyskiwanie wody ze skały, Hebrajczycy nie ufali Mojżeszowi i Bogu. Za swoją krnąbrność zostali srogo ukarani – zamiast czterdziestu dni, ich wędrówka do Ziemi Obiecanej trwała czterdzieści lat.

Co Pismo mówi nam o Mojżeszu:

Mojżesz został uratowany przez dwie kobiety – swoją matkę oraz córkę faraona: A nie mogąc ukrywać go dłużej, wzięła skrzynkę z papirusu, powlekła ją żywicą i smołą i włożywszy w nią dziecko, umieściła w sitowiu na brzegu rzeki. Siostra zaś jego stała z dala, aby widzieć, co się z nim stanie. A córka faraona zeszła ku rzece, aby się wykąpać, jej zaś służące przechadzały się nad brzegiem rzeki. Gdy spostrzegła skrzynkę pośród sitowia, posłała służącą, aby ją przyniosła. A otworzywszy ją, zobaczyła dziecko: był to płaczący chłopczyk. Ulitowała się nad nim, mówiąc: «Jest on spośród dzieci Hebrajczyków». [Wj 2, 3-6].

Bóg po raz pierwszy ukazał się Mojżeszowi w postaci gorejącego krzewu: Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. [Mojżesz] widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. [Wj 3,2].

Mojżesz zesłał na Egipt dziesięć plag: Mojżesz powiedział: «Tak mówi Pan: O północy przejdę przez
Egipt. I pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej od pierworodnego syna faraona, który siedzi na swym tronie, aż do pierworodnego niewolnicy, która jest przy żarnach, i wszystko, co pierworodne wśród bydła. [Wj 11, 4-5].

Bezpiecznie przeprowadził swój lud przez Morze Czerwone: Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. [Wj 14, 21-22].

Od Boga otrzymał tablice z Dekalogiem: Pan rzekł do Mojżesza: «Wstąp do Mnie na górę i pozostań tam, a dam ci tablice kamienne, Prawo i przykazania, które napisałem, aby ich pouczyć». [Wj 21,12]

Wielokrotnie wstawiał się za Izraelitami i łagodził gniew Boga: Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: «Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który
wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? [Wj 32,11]

Za grzech niewiary został ukarany niemożnością wejścia do Ziemi Obiecanej: Rzekł Pan do niego: «Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Pozwoliłem ci zobaczyć go własnymi oczami, lecz tam nie wejdziesz». [Pwt 34,4]