Święty Florian

powrót do kolekcji

Bombka przedstawia postać św. Floriana. Przeznaczona jest do powieszenia na choince lub do eksponowania na stojaku.

Święty Florian został przedstawiony w stroju legionisty rzymskiego. W lewej dłoni dzierży chorągiew. Wodą z dzbana gasi płonący dom.

Atrybuty

Chorągiew

Chorągiew jest oznaką dowództwa nad oddziałem, ale także symbolem pokoju – św. Florian nie przychodzi do wiernych jako żołnierz, ale jako obrońca.

Dzban z wodą

Dzban z wodą jest nieodzownym elementem wyposażenia strażaka.

Płonący dom

Gaszony wodą płonący dom oznacza opiekę, jaką Florian roztacza nad domostwami wiernych w czasie pożarów i innych klęsk.

Co pamiętamy z życia Świętego Floriana:

Urodził się ok. 250 r. w miejscowości Ceti w Cesarstwie Rzymskim (obecnie Zeiselmauer-Wolfpassing w Austrii), zmarł męczeńską śmiercią w 304 r.
Był żołnierzem rzymskim. Sam stworzył i wyszkolił jednostkę odpowiedzialną za gaszenie pożarów, którą następnie dowodził.
Żył w czasach prześladowania pierwszych chrześcijan przez cesarza Dioklecjana.
Potajemnie przyjął chrzest.
Został wtrącony do więzienia i poddany torturom za odmowę brania udziału w nękaniu chrześcijan.
Za odmowę złożenia ofiary rzymskim bóstwom, został skazany na śmierć.
Egzekucja miała się odbyć na stosie, jednak żaden z żołnierzy nie ośmielił się podłożyć ognia, z związku z czym świętego stracono poprzez utopienie w rzece Enns (obecnie Aniza).
We śnie ukazał się pobożnej wdowie, którą prosił o przeniesienie jego ciała i zbudowanie na tym miejscu kościoła.
W miejscu wskazanym przez samego Floriana powstał kościół i klasztor Benedyktynów.
W 1184 r. relikwie św. Floriana sprowadził do Królestwa Polskiego król Kazimierz Sprawiedliwy.
Kościół św. Floriana na krakowskim Kleparzu powstał w miejscu, gdzie zatrzymały się konie wiozące jego relikwie. Budynek ten jako jedyny cudownie ocalał w pożarze miasta w XVI w.
Najwyższym odznaczeniem dla strażaków jest w Polsce Krzyż Zasługi Orderu św. Floriana.

Charakterystyka postaci

Florian urodził się ok. 250 r. na terytorium dzisiejszej Austrii, która wchodziła w tych czasach w skład Cesarstwa Rzymskiego. Został wcielony do armii, gdzie szybko awansował.

Imię Florian wywodzi się z łaciny i oznacza „kwitnący kwiat”.

Nosiło je kilku świętych katolickich, ale najpopularniejszym jest św. Florian z Ceti, męczennik za wiarę.

Wspomnienie liturgiczne św. Floriana przypada na 4. maja i jest hucznie obchodzone zwłaszcza w jednostkach straży pożarnej.

Św. Florian jest patronem strażaków oraz osób wykonujących inne zawody wymagające kontaktu z ogniem: hutników, metalurgów, kominiarzy, garncarzy, koksowników i piekarzy. Jego wstawiennictwa wzywa się podczas pożarów i burz, ale także sztormów i powodzi, ponieważ zginął poprzez utopienie. Modlitwa do św. Floriana obejmuje prośbę o wybawienie od ogni czyśćca.