Święty Stanisław

powrót do kolekcji

Święty Stanisław

Bombka przedstawia postać św. Stanisława. Przeznaczona jest do powieszenia na choince lub do eksponowania na stojaku.

Święty Stanisław został przedstawiony z pastorałem i palmą. Towarzyszą mu Orzeł Biały i Piotrowin z Janiszewa.

Atrybuty

Pastorał

Pastorał jest symbolem godności biskupiej.

Palma

Palma oznacza zarówno triumf, jak i męczeństwo.

Orzeł Biały

Orzeł Biały oznacza Polskę, której pierwszorzędnym patronem jest św. Stanisław i której dobro tak bardzo leżało mu na sercu.

Piotrowin

Mała postać u stóp świętego to Piotrowin – właściciel ziemski wskrzeszony przez Stanisława dla zaświadczenia przed sądem o jego prawdomówności.

Co pamiętamy z życia Świętego Stanisława:

Za datę narodzin świętego przyjmuje się 26. lipca 1030 r. Pewna jest data śmierci: 11. kwietnia 1079 r.
Był jedynym synem pobożnego małżeństwa Wielisława i Bogny herbu Turzyna, przedstawicieli drobnej szlachty.
Otrzymał solidne formalne wykształcenie w Polsce i za granicą.
W wieku 25 lat powrócił do Krakowa i otrzymał święcenia kapłańskie.
Był kaznodzieją, misjonarzem Małopolski oraz kancelarzystą ówczesnego biskupa krakowskiego Lamberta.
Lambert wyznaczył go na swojego następcę i w 1072 r. Stanisław został biskupem krakowskim.
Sprowadził na teren kraju legatów papieskich.
Ustanowił metropolię gnieźnieńską.
Był zwolennikiem i dobroczyńcą klasztorów, zwłaszcza benedyktyńskich.
Nadzorował budowę katedry na Wawelu.
Pracował na rzecz koronacji Bolesława Szczodrego.
Popadł w konflikt z królem – poróżniły ich kwestie moralne i polityczne.
Bolesław Szczodry skazał świętego na śmierć przez rozczłonkowanie. Egzekucja miała miejsce w kościele, możliwe że w trakcie trwania mszy.
Odrąbane kończyny i głowa świętego zrosły się ponownie z ciałem, co stało się symbolem rozbicia dzielnicowego i ponownego połączenia Polski.
Kult świętego przypisuje mu liczne cuda o znaczeniu dla kraju, w tym zwycięstwo w bitwie pod Grunwaldem.
Z kultem Stanisława związana jest postać Piotrowina, którego święty wskrzesił aby zaświadczył prawdę przed sądem, jako jedyny świadek wydarzeń.
Sarkofag ze szczątkami Stanisława znajduje się w katedrze wawelskiej a jego relikwie trafiły do licznych kościołów pod jego wezwaniem na terenie kraju, m.in. do Falkowic, Piotrowina czy Szczepanowa.
Stanisław został kanonizowany 8. września 1253 r. przez papieża Innocentego IV.
Biskup został ustanowiony pierwszorzędnym patronem Polski przez papieża Jana XXIII w 1963 r.

Charakterystyka postaci

Ciało świętego spoczywało początkowo w kościele na Skałce, skąd po dziesięciu latach przeniesiono je uroczyście do katedry Wawelskiej.

Święty Stanisław ze Szczepanowa, biskup i męczennik.

Przepowiednia jego dużego znaczenia dla polskiego kościoła obecna jest już w samym imieniu – Stanisław to ten, który ma stać się sławnym.

Na całym świecie kościół katolicki czci św. Stanisława 11. kwietnia, czyli w dzień jego śmierci. W Polsce dodatkowo 8. maja obchodzona jest uroczystość liturgiczna połączona z podniesieniem relikwii świętego, znajdujących się w kościołach i innych miejscach kultu na terenie kraju.

Stanisław to jeden z najważniejszych polskich świętych. Wraz ze św. Wojciechem i Najświętszą Maryją Panną Królową Polski, współtworzy on grono pierwszorzędnych patronów Rzeczpospolitej. Jego szczególnego wstawiennictwa wzywają także archidiecezje, diecezje i miasta, w tym Kraków i Ostrów Wielkopolski. Tym samym św. Stanisław jest patronem wszystkich Polaków.